.

30 Mayıs 2009 Cumartesi

Sonra içimdeki yalnız...lık...




Ayın son günleri. Dışarıda güneş.
Neden hep aydınlık umut verir insana?
Karanlıksa hep karamsarlık... Hissediyorum ben.
Bazen yanlış oluyor hissettiklerim.
Değer verdiklerim.
Bi bakıyorum oyun değişmiş ben başka roldeyim.
Bi oyun bitmeden diğeri.
Sonra o bitmeden başka bi oyun.
Oynamayı seviyor muyum?
Çocukça mı davranıyorum?
Vitaminsizlikten oluyor ya hani beyaz beyaz çizgiler,
o beyaz çizgilerden var artık tırnaklarımda,
sanırım sebebi bu aralar meyva yemeyişim.
Yemek desen yine aynı iştahsızlık mevcut bünyede..
Bugün dedi annem,piknik yapalım diye.
Deniz...
Denizi özledim.
Daha bi kaç gün önce gördüm onu.
Dalgarıyla mutluydu. Bi balıkçı vardı hatta.
Kıyısında.Sonra el ele yürüyen insanlar...
Sonra kalabalık. .
Sonra içimdeki yalnızlık...
Sonra uzun cümlelerden vazgeçmem. .
...
Sonra...

...


ne olsun?


ZK
145830052009

Hiç yorum yok: