.

1 Haziran 2009 Pazartesi

Adı hiç olmadı aşkın. . .

....
Böyle birilerine kızınca veya sinirlenince yanağım kızarıyor....Aslında ruhen pek iyi bi durumda olmuyorum o anlarda,lakin yüzüm al al olunca güzel oluyor.Bazen çok saçma şeylere takılıp duruyorum,harcadığım zamana yazık diyorum.Ama kendime söz anlatamıyorum.Hep bi 'umut var' sanıyor yüreğim ama yok aslında ...O yokluğu görmek istemiyor gözlerim.Neyse ya kuzenim vardı ya hani.Ona yakın bi arkadaşımı ayarladım.Çok amiyane bi tabir ama böyle.Vesikalık resmini gördü arkadaşım; "aay çok yakışıklıııı" diye bi tepkinin sonunda numarasını istedi benden. Yok sonra vazgeçti, sen kuzenine mesaj çek bi arkadaşım var resmini gördü tanışmak istiyor bu da numarası de dedi..Aynen ilettim.Ve ekstra olarak 'kanka kızı ayarladım' dedim. Hiç bana yakışmayan cümleler esasında bunlar ama gerçek oldu...Bundan öncede böyle tecrübelerim vardı birbirini seven insanları kavuşturmak gibi... Sevenler kavuşur! dimi? (Evet..) Herneyse konunun özüne dönelim. Kuzenimle yakın bir arkadaşımın başını bağladım.Kuzen aradı.Akşam vakitleri.Arkadaşım yanımda.Telefonu hoparlördeydi.Yani konuştuklarını dinledim. Hahay o benim başımın etine yiyen kuzen nasıl kibar,cümleleri seçe seçe konuşuyor. İnşallah kıskançlık krizine girmem.. Neden? Çünki kuzenle hep çene çalan bendim.Bi ara Z. yanında değil dimi dedi,yok dedi arkadaş ben eve geçtim.Ay nasıl eğlenceliydi.Konuştular velhasıllı anlaştılar.Bi hafta içinde kuzenim İstanbula geliyor.Biz onu gezdircekmişiz,öyle istiyo ama araba yok ki yaa !Neyse ayarlarız dayımdan falan arabayı alırız artık.Kuzene diyorum arkadaşımla evlenirsen her istediğimi alırsın. Bi dur de kendine, evinin hanımı çocuklarının anası olsun işte dedim.Olur dedi şimdilik. Unutmadan aileler de girdi olayın içine. Teyzem sormaya başladı kız nasıl diye.Sonra onlar da gelceklermiş,arkadaşımı görmeye. Hay allahım ya kısaca gençler aralarında anlaştılar durumu oldu yaşananların kısa özeti bu. .Bu arada 'gelin' olacak arkadaş şimdiden gelinliğini düşünmeye başladı.
Bense onun gibi olamadığım için kendime şaşırdım.
Hiçbi zaman duygularımı öyle apaçık bi şekilde ortaya koymadım...
Bu yüzden oynadığım hiçbi oyunda kazanan ben olmadım...
Misal birisi vardı. Adını anarak canımı yakmak istemiyorum.
Yıllar öncesiydi. Ona da söyleyemedim. Hislerimi. Hiç.
Bi kere bile... Sonra o öldü...
Ölmesi bana rüya gibi geldi.
İnanamadım başlarda, sanki o hep vardı uzaklarda...
Sonra değersiz sevgiler yaşadım.
Adı hiç olmadı aşkın...
ZK
18:41
01.06.2009

Hiç yorum yok: