.

26 Mayıs 2009 Salı

Kendimi kendime gizle! dim...

...
İçim acıyor yine sensin... Yine sensin baba...
Yine sebebimsin... Aslında çok basitti isteklerim.
Hep bir arada olmak...
Herkesin yaşadığı o şeyi bende istedim....
Ama sadece istedim...
Yollar hep oldu ömrümüzde...
Akıp gitti yollar,bizde gittik sessizce....
Cama yasladım başımı,yaşanmışlıklar yine peşimi bırakmadı...
Aslında "otobüste ağlanmaz" diye bi kaide yok biliyorum.
Ağlamadım. Yürürken de hiç ağlamadım ben.
İnan hiç...
Gözyaşlarım inci miydi akıtmaya kıymadım?
Bilmiyorsun ama, en kötüsü
hiç ağlayamamak...
Bütün gün bi sızı vardı içimde
dışarı çıkmayan,kendini kendine saklayan.
Mutluluk nedir ki
anlardan oluşan?
Kendimi kandırdım baba.
GÖRMEK İSTEMEDİM GERÇEKLERİ...
Kendimi kendime gizledim!
Kimseye ama kimseye gerçeği söylemedim!
Sen sevmelere kıyamazken beni,
nasıl bana öyle uzak kalabildin?
Artık sesini duyamam...
Her ayrılık bir başlangıç olmaz.
Beni hep kandırdılar baba...
Beni hep kandırdılar...
İnan çok ağlattılar...
ZK
23:13
26.05.2009

Hiç yorum yok: