.

27 Şubat 2010 Cumartesi

Ve konuş! - tu yürek..

26 Şubat 2010 Cuma

Ve sus-tu yürek...

25 Şubat 2010 Perşembe

Baba, bir sene oldu...
Bekliyorum.
Mutluluklar hep erteleniyor, inan artık aldırmıyorum.
Yüreğime kıyamıyorum..

24 Şubat 2010 Çarşamba

Sadece bekliyorum, o kadar durgun ki anlar...
Sadece seviyorum, yağmurun yağmasını. .
Bekleyişimi.. Sevmemi bile seviyorum...
İçimdeki ses o kadar masum ki;
'bekle' derken, direnemiyorum o sese...
Bekle! diyor, hayat mı bu ya? diye nazlanmıyorum...
Bu hayat mı? diye isyan ediyorum. .
Şarkılar var, ah olmasa onlar...
Duymasam hatırlamasam.
Dün yağmur yağdı, gülümsedim.
Yolda yürürken, arkadaşlarla
şarkı söyledim...
Dün bekledim.. .
Dün sevdim...
Dün özledim...

20 Şubat 2010 Cumartesi

Karanlıktı.
Üç kişiydik.
Yolda yürüyorduk.
Benim umutlarım vardı yarına. .
Onun belki'leri...
Diğerinin sevgisi..
O suskunluğa yakındı
farklı hayatların gölgesizliği..
Ben bekliyor inanıyordum,
geçmesi gereken yaralarım vardı..
Sabırsız değil-di-m...
O korkuyordu, diğeri için...
Ben korkmuyordum,
onlarla aynı yolda olduğum için...
Yol bitti, yanına gittim...
İlk gördüğümde sarılamadım bile...
Meğer deli gibi özlemişim,
özlediğimden mi kaçarım ben?
-Neden?? (Bi' bilsem)
'İçim acıyor içim' dedim, sustu..
Bakışları konuştu. .
O kadar kötüydü ki hali,
kendi kendime söylendim...
'Keşke seni hiç görmeseydim'

18 Şubat 2010 Perşembe


Git...me!
Kal istiyorum. . .

14 Şubat 2010 Pazar

Bugün geri geldin, anılarımızı almışsın yanına,
küçük mutluluklarımızı saklamışsın...
Çocukça,
hallerim geliyor aklıma,
sana sımsıkı sarılmak istediğm zamanlar...
Aynı yaranın izi var kalbimizde,
hadi dokun bak acımıza!
Acıyan yanlarımıza....

12 Şubat 2010 Cuma

Dün sesini duydum endişeli sesini, 'ağlıyor musun' diyen sesini, nasıl olduğumu merak eden sesini... Ben iyiyim merak etme, sadece biraz daha sensizleştim... Sadece biraz daha seninleyim...

10 Şubat 2010 Çarşamba

Nasıl gittin? Bugüne 'gidişinin' adını koymalıyım.. Hani güldüğünde sen anlardım ya ben,
sinirden güldüğünü, hani sayardık geçen günleri. . Unuturdum ben bazı isimleri, sen söylerdin..
Sonraaaa ' geri zekalı ' derdin gülerek, o anlar geri gelmeyecek. Biliyorum... Seninle gülmeyi seviyordum. Arkadaş değil, dost değil, ben kendimi sende görüyordum. Sabah kahvaltılarımız,
benim o uykudan yeni uyanmış gözlerime bakışın, 'günaydınların', kendine gelemeyen sesim...
Daha bu sabah... Yanındaydım. Şimdi sen başka bir yoldasın. Bu senin seçimindi... Karışamam...
Hep senin hatırın için durdum derdin ya, hatırımın ne denli büyük olduğunu, ve onun artık sen
de hükmü olmadığını anladım...Beyazlar içinde seni görebilmenin umudu var şimdi bende,ama
kim bilir ne zaman... Sen / de gittin ya... Ağlarım ben. Kimse görmeden.

5 Şubat 2010 Cuma


Çok gerçeksin kamaştırma gözlerimi
beni bu kadar özle...me!

*