.

25 Mayıs 2013 Cumartesi




Başkası olduğun bir yer vardır orada hep başkasısındır.. Beklersin kendin olmayı olamazsın ama.. Zamanla hep bir başkası olursun çıkarsın karşılarına.. Bana sorsalar hep ne olmak istedin hayatta diye.. Hiç düşünmeden çocuk derim... Hep özlediğim zamanları geri yaşamayı isterim.. Çünkü hep özlem vardır benim içimde.. Hayat boyu silemediğim.. Bir soru işareti gibi kalakaldım demişti zamanında bir şair.. Aynen öyleyim.. Çocuk olmak istiyorum eski şiirlerimi eskiye dair hiçbir şeyi hatırlamıyorum.. Bazen okurken onları ben ne zaman büyüdüm de büyük sözler söyler oldum diyorum kendime.. Bir kızım olsun şimdi sadece.. Onun saçlarını tararken unuturum dünya denen yalanı.. Hayatın bana getirdiği bütün güzellikleri yaşadığımı hissediyorum çok şükür.. Bir annelik kaldı sanki.. Adımın üzerine geçmeyen.. Onu da olursam başka ne isterim ki... İsterim di mi.. İnsanoğlu nankördür.. Hep bana hep bana der.. Rabbim hayırlısını versin her şeyin.. Büyükdükçe en çok kullandığım cümlelerden oldu.. İnsan evlenince hayatı bir başka görmeye başlıyor çift kişilik... Sonra bir de çocuk girince araya diyorsun ki ona bir şey olmasın.. Rabbim yaşatsın.. Sana yıllar sonra yazmak bir garip oldu bilok.. Seni özlemişim harfleri seçmeden yazmayı sende kaybolmayı özlemişim.. Bazen diyorum ya.. Eskileri okuyorum diye.. Bir hayat bilok.. Bir hayat var içimde devam eden.. Yaşayan.. Kendim gibi birine nefes veren.. Adam gibi adam o bilok.. Kocam dediğim adam.. Baba olmak ona da yakışır biliyorum henüz erken mi bilmiyorum ama istiyorum.. Bir gün kendi kızımın resmini koymak da nasip olsun.. Yıllar sonra tekrar yine okuruz gülümseriz filan.. Daha uzun yazmak isterdim sana hani o geçen yılların hatırına.. ama bu kadar bilok benden bu kadar.. Eyvallah..