Bebeğim'e...

Adı önemli değildi...

Gamzen mi var senin dedim...

Evet diyemedi...

Gamzesi yoktu onun...

ßen var sanmıştım...

Görünen şey yanağındaki çukurdu...

Oysa onun düşündüğü içindeki boşluktu...

Annesinin adıydı "var" dediğim...

Ama aslında yoktu...

Bırakıp giderken,

Düşün!!

memişti onu...

Ben düşündüm!

Sarıldım... Üzüldüm...

ßugün,

Kızım olur musun dediğimde

hiç düşünmeden "evet" dedi...

Seni çok sevdim ben derken

önce ben s e n i sevdim dedi...

Gamzen yok senin

bebeğim...

Sana her sarılışımda

her bakışımda

aklımda eksikliğin...

Belki sende bulduğum

b e n i m. . .