.

6 Şubat 2008 Çarşamba

Yokluğunda. . .

Suskunluğuna mecbur olmak
ne kadar acıtıyor canımı bir bilsen...
Seni sensiz yaşarken...
Yokluğunda herşeye göz yumarken...
€n ağır gelen şey içimdeki sen...
Zor geliyor artık kaldıramıyorum ağırlığını...
Yüreğim yoruluyor...
Umutlarım yok oluyor...
Güllerim soluyor...
Gökyüzüm kararıyor...
VE sen hiçbirini görmüyosun...
Dayanamadığım bu işte...
O kadar yoksun ki...
Varlığına alışmak korkutuyor beni...
Ki biliyorum ben en çok senin yokluğunu seviyorum...
Sana anlatamadığım o kadar çok anım var ki...
Hepsinde bi parça hüzün bir damla gözyaşı...
Minik bi gülümseme belki söylediğin bir söz üzerine..
Bakışlarını görememenin ezikliği içinde...
Seni sensiz yaşıyorum!
Ki biliyorum ben en çok seni
yokluğunda
seviyorum. . .
ZK
KASIM 2007

Hiç yorum yok: