.

12 Mart 2008 Çarşamba

Var olan her şey senindir!

Ne gülü koparabildi ne gülşeni terke edebildi...
Güle baktıkça güle bu güzelliği vereni
görüyor/ kendinden geçiyordu...
/İSTEĞİ TERK ET/
Nidasıyla irkilen derviş, gülün ömrünün kısalığını,
onun canlı yapraklarında görüyordu.
Başa bakıyor ama sonu görüyordu.
Zaten bu alem oluş ve bozuluş alemi değil miydi?
Baharın güzelliğine dalıp
sapsarı benizli mevsimin soğukluğunu unutmak
‘’insan’’ olana yaraşır mıydı?
Hoşça açılan saçılan bu dünya
Bize vefasızlığı bağıra bağıra
Hatırlatmaz mıydı?
Bozuluşu görmekle yükümlü değil miydi?
Derviş kendine, bedenine, acizliğine baktı.
Hırsla, çaresizce istediği bu güzelliğin ömrü ne kadar sürecekti?
Her açan gül solmayacak mıydı?
‘’Hasbiyallah’’ dedi derviş...
ALLAH bize yeter...
Bana can bağışlayan sensin, diye söze başladı:
Bu güle güzellik veren sensin...
Kalbime aşkı veren sensin...
Kalbimi bi noktada karar Eyleyen sensin. . .
Bağda, bahçede, yeşillikte bu mükemmel gülde gönüldür
Gönül de senin evindir.Oraya nazar eden sensin...
Sevdiğim de sensin, aşkımda şevkimde sensin...
/istediğim yalnız sensin/
Beni benden al...
Yüzümdeki nazar senindir!
Gönlüm senindir...
Dilim seni söyler...
Ben kendimi sana veriyorum...
Sen de kendini bana ver....
Aradığım sensin...
Vuslatını arzuladığım sensin...
/ihtiyacımın anahtarı sendedir/
Huzur u kalp ile sana geldim!
Beni bağışla!!
Gaflete daldırma. . .
Baktığım her yerde seni göreyim...
Sen beni gör/Gözüm ol/Görebileyim/
Kulağım ol/Duyabileyim/
Bana izin ver!
‘’Ölmeden önce ölebileyim.’’
/Gülün güzelliğinde gördüğüm senin güzelliğindir./
Ben ona bakıyor, seni görüyorum Allah’ım...
Sonra kendime bakıyor
Yine seni görüyorum...
Baktığım her yerde
Seni görüyorum...
Var olan her şey senindir/
Var olan her şey sendir/
Var olan her şey
Var olan
Var
Senindir
Sendir. . .

"Arzu Ayan"

Hiç yorum yok: