.

22 Şubat 2011 Salı


Onun sözünü dinlediğim zaman herşeyi doğru yapmış oluyorum.. Onsuz kalabilir miyim sorusu aklıma geliyor hemen kovuyorum. Ben onsuz olamam, biliyorum.. Ona bu kadar çok değer verdiğimi belli edemiyorum. Bu kötü işte. O kadar çok sevmeme rağmen onu, bunu ona belli edememem.. Yapamıyorum.. Sıkıca sarılamıyorum mesela, öpüp koklayamıyorum.. Sanki sarılsam gidicek, sanki öpsem bi'daha gelmiycek gibi , korkuyorum.. Belki çok sevdiğimden, deli gibi korkuyorum onu kaybetmekten... Hani kimselere anlatamazsın, birden ağlamaya başlarsın ya, hani Şubat ayını hayatının hiç bir döneminde sevmezsin ya.. Hani gidenler hep gider hani kalanlar hep kalır ya.. Ağlamak gelir, kalır çokça zaman.. Gitmez. Gidemez. İşte öyle gitmesin istiyorum. Benden hiç gidemesin.. Bir yanı hep bende kalsın istiyorum.

Hiç yorum yok: