Hayattan yorgunluğumu senin üstüne atıyorum...
senin yorgunluğumu kendi üstüme..
İsyanlarım var duyuramıyorum!
O kadar çok haykırıyorum ki,
sesim tizleşiyor,
o kadar çok ağlıyorum ki,
bi noktadan sonra
ağlamak inandırıcı gelmiyor!
Sus...
Sana bir anlam katmadım ben..
Sen geldin, ben 'hoş geldin' dedim sadece..
Değer vermedim ki sessizliğine...
Değer verseydim eğer, şu an acım olurdun
acımasızlığım değil,,
ölüm olsaydın bana
hayat olurduk
intihara koşan çocuklar gibi
korkmazdın kendinden..
Sonunu düşünmeden giderdin,
gerçekten sevsen...

EKİM...