.

10 Şubat 2010 Çarşamba

Nasıl gittin? Bugüne 'gidişinin' adını koymalıyım.. Hani güldüğünde sen anlardım ya ben,
sinirden güldüğünü, hani sayardık geçen günleri. . Unuturdum ben bazı isimleri, sen söylerdin..
Sonraaaa ' geri zekalı ' derdin gülerek, o anlar geri gelmeyecek. Biliyorum... Seninle gülmeyi seviyordum. Arkadaş değil, dost değil, ben kendimi sende görüyordum. Sabah kahvaltılarımız,
benim o uykudan yeni uyanmış gözlerime bakışın, 'günaydınların', kendine gelemeyen sesim...
Daha bu sabah... Yanındaydım. Şimdi sen başka bir yoldasın. Bu senin seçimindi... Karışamam...
Hep senin hatırın için durdum derdin ya, hatırımın ne denli büyük olduğunu, ve onun artık sen
de hükmü olmadığını anladım...Beyazlar içinde seni görebilmenin umudu var şimdi bende,ama
kim bilir ne zaman... Sen / de gittin ya... Ağlarım ben. Kimse görmeden.

Hiç yorum yok: