.

4 Mart 2009 Çarşamba

Yok-luğu-n

İyi geceler... Basit bir dilek. Sıradan. Ama bu sıradanlık yetiyor seni hatırlamaya...Bana iyi geceler dilediğin zamanlar çok uzak baba.... Yine de dedim ya sıradan olsa da hatırlatıyor seni bana... Sorun. Hayatım bazen başlı başına kocaman bir sorun. Ne yana baksam bilmiyorum.Hep kendimi tekrarlıyorum. Duvarlarda yokluğun... Hatırlamak ne kadar zor geliyor bazen. Bi bilsen. Seni düşünüyorum annemi... Kardeşimi... Beni düşünenleri düşünüyorum. Kardeşim gibi bildiklerimi... Sonra hayat denen yalanı sorguluyorum. Biz neden bu hale geldik...? Ben en çok aile olmayı istedim. Biriyle... Seninle. En çok seni bekledim. Bazen hırçındım sana karşı bazen inatçı. Ama inan hepsi sana olan sevgimdendi,özlediğimden... Kapı çalsa da bir akşam sen gelsen dedim. Ben hep küçük kaldım hayata, büyüyemedim... Sana sarılmayı özledim. Şu an bu satırları yazarken ağlıyor olmam seni üzmesin. Mümkün değil bu satırları okuman. Yıllar sonra belki söylerim sana. Şiirlerimi merak eder,okurdun ya ben çok şey yazdım senden sonra... Çok şey... Bir hayalim vardı ya,ondan da vazgeçtim...

ZK
MART/2009

Hiç yorum yok: