Mutluluğu (nu) özlüyorum...

Bazen aklıma geliyor hepberaber akşamları televizyon izlediğimiz zamanlar... Baba sen ve ben severdik türküleri. Hani bazı geceler aşıkların atışması olurdu,dinlerdik izlerdik vs... Belki diyorum şu şair yanım, şu türküleri bu denli sevmemin nedenidir o akşamlar...Şiirlerimi merak edip okuduğun zamanlar da geliyor aklıma,ben,çocukça meraklı gözlerle işin maddi kısmındayken sen "şiir para kazanmak için yazılmaz kızım" demiştin bi keresinde,hatırlıyorum...Nasihatların çoktu bana...Çayı tek şekerli içtiğini unutmuyorum,sana çay demlediğim günleri...Biliyorum hatıra bunlar bana güzel günlerden kalma...Mesela şu cep telefonu istediğim zaman senden,orta-okula gidiyordum sanırım ben. Reklamlarda görmüş beğenmiş sana söylemiştim"baba bana alır mısın" diye senden rica etmiştim...Kısa bi an aklımda.Sonra bi gece eve geç gelmiş ama istediğim şeyi almayı ihmal etmemiştin.Uyuyodum ben zaten senin geldiğin zamanlarda sabah gitmem gereken bi okulum vardı..Ve sen beni uyandırmamak adına,cep telefonunu kutusundan çıkarıp,avuçlarıma bırakmıştın...Şimdi o sabah uyandığımda bana yaşattığın mutluluğu(nu) özlüyorum... Hani bazı sevgiler vardır böyle kısacık bi an yaşanır sonra kaybolur ama hatırası ömür boyudur...Sen işte öylesin bende...İçimde yarım kalan bir sevgisin...Seni yazmak istiyorum BABA...Hep hayalim olan,şiir kitabımı görmek isteyişimden daha çok istiyorum bunu."Beni yaz" demiştin bir gün bana..Yine seni hatırlıyorum...Seni yazıyorum ama sen bilmiyorsun...İçimde kalan ne varsa seni anlatıyor bana...Zihnimde hatırlanmak üzere beklenen bir hatıra olarak kalmanı istemezdim ama gerçek bu baba... Hatıra olarak kaldın hayatımda... Beni duymanı beklemiyorum artık! Birbirimizden çok uzaklaştık...Ama bir gün baba...Bir gün diyorum ben hala...
ZK
19:16
17.03.2009