.

25 Haziran 2011 Cumartesi

Sözlendim. Artık sadece ona aitim..  Artık sadece biz varız..
Aile olduk, abisine abi diyorum ablasına abla..
Annesine anne.. Garip geliyor, ama alıştım..
Parmağımdaki yüzüğün sahibi..
İçinde adın yazan, bu yüzük gün boyu
mutluluk kaynağım olmaya yetiyor..
Seninle olan her şey 
bana bambaşka geliyor..
Hayatımdaki ilkler seninle çoğalıyor..
Bir gün görmesem, özlüyorum...
Huzurumsun.. Huzurum...

2 yorum:

Vera Rosmisli dedi ki...

tebrik ederim. keşke görebilseydim.. allah birlikte mutlu huzurlu bi yuva kurmayı nasıp etsin :)

ZK dedi ki...

kalbimsin! (kırılma bana, daha çok güzel günler göreceğiz..)