.

17 Nisan 2010 Cumartesi


Bugün yağmurun toprağın kokusunu içime çekerek yürüdüm.. Sana haksızlık yaptığımı düşündüm.. Yürürken değil canım, şimdi düşündüm bunu... Sana kendimi anlatmıyorum, sana kendimi saklıyorum ya ondan yani.. Neyse gördüğüm görüntüler yakaladığım kareler aklımda.. Görüntüler ve kareler aynı manada olsa da boşver aldırma! Amaç günümü anlatmaktı sana.. İlla bi' saçmalıycam ya, illa böyle yapıcam yani! Ben işte, aldırmazın tekiyim ya neyse... Bir baba, küçük bir kız çocuğu sonra annesi... Yürüyolardı yanımda... Babanın ellerinde kızının uçurtması vardı, uçurtmanın rengi gökyüzüyle aynıydı...

Hiç yorum yok: